Sancta Missa apud Sancte Ioannes Lateransis, die XI mensis iulius, AD MMXIV

[Pio Maria Facibeni]

Memoria Sancte Benedictum de Nursia
Sancta Missa apud Sancte Ioannes Lateransis, die XI mensis Iulius AD MMXIV

Równo o godzinie dwudziestej drugiej w całym Apostolskim Mieście Rotria rozbrzmiały dzwony Bazyliki św. Jana na Lateranie.  Ich głośne dźwięki opiewają potęgę i chwałę Boga Stwórcy, a także ogłaszają, że Kościół obchodzi dziś wspomnienie świętego Benedykta z Nursji, patrona nauki Bożej. Z oddali widać zbliżającą się do świątyni wielką procesję.



Pochód rozpoczyna krucyferariusz niosący złoty krzyż z czasów Anakleta II, za nim akolici ze świecami, dalej ministranci z trybularzami. Następnie można dostrzec diakonów niosących ozdobne feretrony, sztandary, figury Bogarodzicy oraz patrona dnia dzisiejszego, św. Benedykta z Nursji, który w rękach trzyma regułę Zakonu Benedyktynów. Cały korowód z dwóch stron otaczają Żołnierze Palatyńscy. Dalej kroczą kapłani ubrani w należne im stroje chórowe - kanonicy i prałaci w koronkowych komżach i sutannach z długimi trenami, protonotariusze apostolscy w fioletowych mantoletach oraz biskupi w rokietach oraz w cappa parva. Za tą całą procesją widać złoty baldachim, pod którym na sedia gestatoria siedzi Jego Świątobliwość Leon II. Ubrany z złote mantum przeszywane herbami patriarchy i tiarą na głowie błogosławi wiernych idących do świątyni. Procesja dociera do głównego ołtarza, gdzie rozpoczynają się modlitwy, zaś chór Cantores Lateransis intonuje introit z Mszy c-minor Wolfganga Amadeusza Mozarta.


[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=rlQJ2bgK3RQ[/youtube]


Tymczasem przy ołtarzu głównym duchowni celebrujący Mszę zostają przebrani w alby przeszyte potrójną koronką i obszywane złotą nicią. Biskupi nakładają dalmatyki przedstawiające Bogurodzicę i świętych opatów i zakonników: św. Benedykta i św. Dominika, zaś kardynałowie Cesare de Medici oraz von Habsburg przywdziewają zdobione kapy, a ich głowy wieńczą mitry z wizerunkiem Krzyża Świętego. Do faldistorium gdzie spoczywa Jego Świątobliwość Leon II podchodzi orszak złożony z diakonów. Przynoszą oni poszczególne elementy stroju celebransa. Po zdjęciu mantum Ojciec Święty ubiera pontyfikalne pantofle oraz rękawiczki. Nakłada również humerał oraz koronkową albę. Po założeniu złotego cingulum, stuły i manipularza książęta Kościoła pomagają Patriarsze w ubraniu złotego ornatu, przeszytego złotymi nićmi i z wyhaftowanym Barankiem. Ostatecznie Kamerling nałożył na jego głowę zdobioną mitrę z doszytymi rubinami, diamentami i kamieniami szlachetnymi.




Przy akompaniamencie potężnych organów Bazyliki Laterańskiej rozpoczyna się Msza odprawiana przez Jego Świątobliwość Leona II. Po jej zakończeniu Biskup Rotrii zdjął haftowany manipularz, położył go na mszale ze złotymi okuciami, wszedł na gotycką ambonę z dębowego drewna i przemówił tymi słowami:

[Leon II]

Cari fratelli e sorelle!

Dziś wspominamy świętego Pańskiego, Benedykta z Nursji, będącego również głównym patronem cywilizacji chrześcijańskiej Europy. Urodził się ok. 480r. w Nursji. Benedykt wg tradycji miał pochodzić z możnego rodu Anicjuszów. Następnie rozpoczął studia w Rzymie, które jednak przerwał, aby poświęcić się życiu pustelniczemu. Św. Benedykt to jedna z najważniejszych postaci monastycyzmu zachodniego, twórca zakonu benedyktynów.

Zrażony do zepsutego moralnie świata rozpoczął życie pustelnicze, osiadłszy w grocie w okolicach Subiaco. Na prośbę mnichów z pobliskiego Vicovaro został ich opatem i próbował podjąć reformę tamtejszej wspólnoty. Wobec niepowodzenia powrócił do swej pustelni. Wkrótce zaczął przyciągać licznych naśladowców.
Zorganizował wspólnotę, której życie, regulowane spisaną przezeń regułą, wypełnione było modlitwą, pracą i lekturą Pisma Św. Jej członków obowiązywały m.in. posłuszeństwo, pokora, małomówność. Pod koniec życia Benedykt utworzył klasztor w Terracina. Pochowany został na Monte Cassino. Słynął z cudów dokonywanych przez znak krzyża. W roku 1964 ogłoszony przez papieża Pawła VI głównym patronem Europy.

Benedykt swoją pracowitością, wiarą oraz posłuszeństwem winien być dla nas wzorem do naśladowania. Reguła Ordo Sancti Benedicti charakteryzuje się surowością, pracowitością, posłuszeństwem względem swych hierarchów oraz stałym życiem w klasztorze. Wzór benedyktynów był i jest wzorem dla zakonów powstających w późniejszych okresach.

Odnosząc powyższe dziedzictwo do rzeczywistości obecnej ze smutkiem stwierdzamy, że nie wszyscy duchowni zgromadzeni nawet w tak szlachetnych zakonach jak rotryjski zakon Dominikanów spełniają normy zawarte w benedyktyńskich regułach posłuszeństwa względem swych przełożonych.

Bracie Giordano Alberto Belmonte , twe ostatnie słowa bardzo zasmuciły naszą osobą, niegodnym jest by członek zakonu związany najwyższymi ślubami ubóstwa i posłuszeństwa w jawny i nagany sposób obrażał swych przełożonych. Decyzje, które wychodzą z Pałacu Kwirynalskiego są poparte głosem obywateli Państwa Kościelnego oraz naszym. Niegodziwością jest by duchowny, który poświęcił swe życie zakonowi dążył do zgorszenia, siejąc zamęt wśród swych Braci, którzy na nowo zjednoczyli się w jedno, ażeby odbudować Świętą Matkę Kościół. Dlatego też postanowimy nałożyć na Ciebie pokutę, byś przemyślał swe postępowanie. Obwieszczamy wszem i wobec, że My Leon II, Najwyższy Kapłan Kościoła Powszechnego, na znak twej pokuty zakazujemy Ci Bracie, wykładania wszelkich nauk na Uniwersytecie Rotryjskim, taka jest nasza wola i wola Świętego Kościoła.
 
Pax Vobiscum.

/-/ Leon II

[Pio Maria Facibeni]

Po zakończonej mowie wielka procesja udała się do zakrystii. Tak oto ceremonia dobiegła końca.

[Ksawery van Berden]

Wspaniała uroczystość  .

[Don Tommaso I de Mancini]

Pobawmy się łaciną . Memoria, memoriae - pamięć.
Odmiana słowa "sanctus" - święty :
N. Sanctus
G. Sancti
D. Sancto
Ac. Sanctum
Ab. Sancto
V. Sancte!
Reasumując, Memoria Sancte Benedicte de Nursia - Pamięć Święty Benedykcie! z Nursji. Polecam konsultować następnym razem takie rzeczy z ludźmi, którzy znają choćby podstawy łaciny.


Z wyrazami uniżenia,
(-) dr net. T.D. Mancini

[Pio Maria Facibeni]

Wasza Ekscelencjo,

myślę, że źle odczytałem po prostu wspomnienie z Mszalika, niemniej nie będę się z Ekscelencją w tych sprawach konsultował, znając Waszą odmianę imienia Innocenty w Motu Proprio "Innocentium" i pisząc źle nazwę miesiąca i roku. Tak samo imię Mikołaj, to Nicolaus, a nie Nicola.


Z należytym szacunkiem,
(-) Biskup Pius Maria Markiz Facibeni.

[Don Tommaso I de Mancini]

Kto mówił o mnie? Jest Eminencja Habsburg. Oczywiście, zrobiłem pare błędów. O Mikołaju nie wiedziałem dziękuję. Co do "innocentium" to była to literówka zrobiona w pośpiechu, która pewnie była potem powtarzana, bo sam schemat dokumentów kopiowałem dodając właściwą treść.

Pozdrawiam,
(-) T.D. Mancini