Dies Cinerum

[Leonardo Mario della Popoly]

Dies Cinerum
Sancta Missa apud Sancte Ioannes Lateransis, die XVIII mensis Februarius AD MMXV

Przed godziną dwudziestą drugą w całym Apostolskim Mieście Rotria rozbrzmiały dzwony Bazyliki św. Jana na Lateranie. Ich głośne dźwięki opiewają potęgę i chwałę Boga Stwórcy, a także ogłaszają, że Kościół obchodzi dziś Środę Popielcową, pierwszy dzień Wielkiego Postu.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=1Ecj2VChOIY[/youtube]

Z oddali widać zbliżającą się do świątyni wielką procesję.

Pochód rozpoczyna krucyferariusz niosący złoty krzyż z czasów Anakleta II, za nim akolici ze świecami, dalej ministranci z trybularzami. Następnie można dostrzec diakonów niosących ozdobne feretrony, sztandary, figury Bogarodzicy oraz Jana Chrzciciela. Cały korowód z dwóch stron otaczają Żołnierze Palatyńscy. Dalej kroczą kapłani ubrani w należne im stroje chórowe - kanonicy i prałaci w koronkowych komżach i sutannach z długimi trenami, protonotariusze apostolscy w fioletowych mantoletach oraz biskupi w rokietach oraz w cappa parva. Za tą całą procesją widać Jego Świątobliwość Aleksandra IV w asyście diakonów. Ubrany w fioletową, długą kapę spiętą złotym broszą z herbem patriarchy błogosławi wiernych w świątyni.

Procesja dociera do głównego ołtarza, gdzie rozpoczynają się modlitwy, zaś chór intonuje introit:

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=KOHqu8OyeG8[/youtube]

Tymczasem przy ołtarzu głównym duchowni celebrujący Mszę zostają przebrani w alby przeszyte potrójną koronką i obszywane złotą nicią. Biskup Leonardo Mario della Popoly nakłada fioletową dalmatykę przedstawiającą świętego Jana Chrzciciela, zaś biskup Giovanni Battista della Popoly dalmatykę z wizerunkiem Najświętszej Maryi Panny. Kardynałowie Nicolaus Stefano Dreder oraz Tomasso Domenico Mancini przywdziewają zdobione fioletowe kapy, a ich głowy wieńczą mitry z wizerunkiem Krzyża Świętego. Do faldistorium gdzie spoczywa Jego Świątobliwość Aleksander IV podchodzi orszak złożony z diakonów. Przynoszą oni poszczególne elementy stroju celebransa. Po zdjęciu kapy Ojciec Święty ubiera pontyfikalne pantofle oraz rękawiczki. Nakłada również humerał oraz koronkową albę. Po założeniu złotego cingulum, stuły i manipularza książęta Kościoła pomagają Patriarsze w ubraniu fioletowego ornatu, przeszytego złotymi nićmi i z wyhaftowanym Krzyżem, symbolizującym mękę Pana Naszego. Ostatecznie Kamerling nałożył na jego głowę zdobioną mitrę z doszytymi rubinami, diamentami i kamieniami szlachetnymi.


Przy akompaniamencie potężnych organów Bazyliki Laterańskiej rozpoczyna się Msza odprawiana przez Jego Świątobliwość Aleksandra IV.

Podczas Mszy Świętej odbyło się posypanie głów popiołem jako ogromny wyraz pokory i pokuty.

Po zakończeniu Eucharystii Biskup Rotrii zdjął haftowany manipularz, położył go na mszale ze złotymi okuciami, wszedł na gotycką ambonę z dębowego drewna i przemówił tymi słowami:

[Aleksander IV]

Wasze Eminencje,
Wasze Ekscelencje,
Czcigodni Bracia i Siostry w Chrystusie Panu!

Obchodzimy dzisiaj wyjątkowy dzień w roku liturgicznym, jest nim Środa Popielcowa, dzień ten rozpoczyna czterdziestodniowy okres Wielkiego Postu.

Wielki Post jest okresem pokuty. W czasie tym powinniśmy zatrzymać się chwilowo nad swoim życiem, nad sensem naszego działania i poczynania w brnięciu przez świat. Jest to czas przemyślenia, wywnioskowania jak chcemy układać swoje życie, czy chcemy żyć na chwałę Pana Naszego Jezusa Chrystusa, który dla naszej wolności dał się umęczyć i zabić, czy bezwstydnie obracać się wśród bezbożności.

Tradycja świętowania Środy Popielcowej przynagla nas do przyjęcia na swoją głowę popiołu, symbolu przyziemnej, ludzkiej egzystencji. "Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz." Popiół który otrzymaliśmy dzisiaj jest czymś szczególnym jest on wykonany ze spalenia gałęzi palmowych święconych w Niedzielę Męki Pańskiej, ma to bardzo mocną łączność z Krzyżem Świętym, z miejscem naszego pojednania i nawrócenia.


P ae n i t e m i n i,    e t    c r e d i t e    E v  a n g e l i o !

(+) Alexander IV P. M.

[Leonardo Mario della Popoly]

Po zakończonej mowie wielka procesja udała się do zakrystii, a uroczystość dobiegła końca.