Wbrew pozorom socjalizm w ujęciu prymitywnym (to nie jest obelga akurat ) jest w Nowym Testamencie obecny. Pierwsi chrześcijanie absolutnie nie żyli według jakiegoś tam "kodeksu/zasad wolnego rynku", wprost przeciwnie. To obecnie dzisiaj przyjęło się wygodnie utożsamiać katolicyzm (protestantyzm to zupełnie inna historia rozwoju myśli ekonomicznej) z nurtem chadeckim (co wiąże się z gospodarczą koncepcją solidaryzmu i korporacjonizmu) lub konserwatywno-liberalnym, co jest oczywistym uproszczeniem i błędem. Tak więc wyprowadzam Braci z błędu - tak można być katolikiem i socjalistą i nie, nie popieram tej doktryny społeczno-politycznej, żeby nie było.

Nie zapominajmy, że zgodnie z prawem synody można zwoływać w diecezjach, gdzie są one organami doradczymi biskupa. Podobnie jest "centralnie", czyli synod zwołuje Patriarcha i synod jest jedynie organem doradczym. Co więcej, jeśli się nie mylę, to prawo stanowi, że w skład synodu wchodzić mogą tylko duchowni. Wyjątek zawiera się w ewentualnej dyspensie, więc inicjatywa zwoływania przezeń soboru mi tutaj trochę nie pasuje. Ale już kompletną abstrakcją jest to, żeby sobór mógł zmieniać BED, ponieważ państwo a kościół to dwie odrębne instytucje. BED jest ustawą zasadniczą państwa, więc organ kościelny (sobór) nie powinien dla zachowania logiki dokonywać zmian. Od tego powinny być organy świeckie. Poza tym, w teorii sobór jest jedynie dla duchownych. Świeckim Patriarcha może, ale nie musi udzielić zezwolenia na udział w obradach soborowych. Więc wolą Patriarchy mogłoby dojść - nie daj Boże - do wykluczenia wszystkich świeckich z dyskusji odnośnie rotryjskiej konstytucji. Natomiast w organach państwowych (np. Kuria Rotryjska, ew. powołany na nowo parlament) zasiadają nie tylko duchowni, ale również świeccy obywatele, co pozwala im na udział w życiu państwa, dlatego to organy państwowe powinny zmieniać tak ważne dokumenty.

Ani synod ani sobór nie są organami państwa, lecz Kościoła, więc proponuję, żeby grubą linią oddzielić ich kompetencje. Inaczej zamiary poszerzenia świeckim możliwości działania w Rotrii spełzną na manowcach.

Dlatego właśnie żaden Sobór nie zmieniał nigdy ustroju Państwa Kościelnego Rotria. Faktem jest, że na soborach dyskutowano zmiany i wypracowywano pewne rozwiązania. Jednak by stały się one obowiązującym prawem musiała je przegłosować Signoria. Tak właśnie upadł projekt reformy tego organu. Na Soborze Trydenckim II udało się wypracować kompromis i stworzyć projekt, który został przegłosowany, zaś następnie przedłożony Signorii. Teoretycznie składy osobowe obu instytucji były bardzo podobne, ale część obywateli głosowanie w Signorii, mówiąc kolokwialnie, "olała". Z kolei przeciwnicy reformy i zarazem zwolennicy pseudodemokracji zmobilizowali się i projekt upadł.

Co do kazań - w Rotrii dawniej można było głosić prywatne rozważania, znalazłem takie w archiwum forum.

Można było, ale już nie można. Jeżeli coś takiego pojawiło się nawet po Soborze Florenckim I, to zapewne spotkało się z ostracyzmem. Pamiętam, że jeszcze nawet za mojego pobytu w Rotrii dochodziło do różnorakich prób, ale zawsze kończyło się negatywną reakcją.

Przywrócenie Signorii mogło by nastąpić, ale jak miałaby wyglądać? Bo chyba nikt nie ma wątpliwości co do tego, że Signoria w poprzedniej formie (każdy obywatel jest deputowanym) nie spełniała raczej zbyt dobrze swoich funkcji.

Właśnie dlatego wspomniałem propozycje z poprzedniego Soboru. Fakt, że ogół obywateli jako gremium podejmujące decyzje był absurdalny, ale co na to poradzę, że kiedyś w Rotrii było jakieś pseudodemokratyczne lobby i przez ich głosowanie wszystkie projekty upadły, utrzymał się ancien regime (paradoksalnie wprost odwrotny od tego znanego ze świata realnego). Wielu ludzi się napracowało nad wymyśleniem nowych systemów, stworzeniem aktów prawnych, opracowaniem poprawek do starych, następnie żmudnym przekonywaniem, że tak będzie lepiej, bo Signoria nie będzie wiecznie sparaliżowaną parodią demokracji. Ale to i tak nic nie dało. Zostało po staremu i ktoś to dezinstalował, ale szczerze mówiąc obecny układ do najszczęśliwszych też nie należy. Więc warto pomyśleć nad jego zmianą.

W tym wątku czy w osobnym?

W ten wątek zostało "włożonych" wiele złych emocji. Lepiej już go zostawić w świętym spokoju...

W mojej diecezji (warszawsko-praskiej) wszystko zależy od parafii. Kuria (z tego, co wiem przynajmniej), w ogóle nie wtrąca się w te sprawy, jeśli nie musi; jest bierna - co, de facto, stanowi spory minus, gdyż po pierwsze, najczęściej nie ma komu odprawiać mszy w rycie trydenckim, po drugie, proboszczowie są temu zwykle niechętni z różnorakich powodów - najczęściej przyczyną jest wygodnictwo księży lub niechęć parafian (często wyimaginowana przez proboszczów, na zasadzie - "nie będziemy robić podziałów"; "wiernych pewnie to zgorszy"; "nikt nie będzie w takich mszach uczestniczył" itp.). Inną sprawą jest fakt, że przekrój społeczny prawobrzeżnej diecezji jest specyficzny. Sporą część parafian stanowią mieszkańcy Warszawy, reszta to mniejsze miasta, miasteczka i wsie (m. in. Jeruzalem, czyli serialowe Wilkowyje ), a ci pierwsi są, jak zapewne wiadomo, dosyć wygodniccy (o czy wspomniał Ekscelencja de León) lub mają poglądy, nazwijmy to eufemistycznie, dosyć "modernistyczne". Bardzo prężnie działa w diecezji deuterokatechumenat i coraz liczniejsze stają się szeregi neokatechumenatu, czego pozwolicie Bracia nie skomentuję, bo nie przystoi używać pewnych słów.

Doszło nawet do tego, że w słynnej Świątyni Opatrzności Bożej (w sąsiedniej diecezji warszawskiej), na którą łoży cały Kościół katolicki w Polsce, a której Górny Kościół jest w budowie, Dolny Kościół, który już jest gotowy (jest tam m. in. Panteon Wielkich Polaków), ma układ neoński (!)... Ręce opadają...

Załączam zdjęcie, żebyście Bracia mogli pozałamywać się razem ze mną:

Wydaje się, iż Ekscelencja zapomniał o jednym z filarów Rotrii, wynikającym z postanowień I Soboru Florenckiego, którego obrady WE niewątpliwie pamięta. Jeśli zaś Ekscelencja już zapomniał, co oczywiście jest możliwe, demencja jest w końcu w Pollinie dosyć powszechna, i mnie się zdarza na nią chorować, ta informacja (o zakazie prowadzenia jakiejkolwiek działalności ewangelizacyjnej) była kolportowana w Państwie Kościelnym Rotria w formach mnogich i częstych. Niemal niemożliwym było jej przeoczenie.

Zaś tezy i ogólny przekaz apelu WE stoi w jawnej sprzeczności z nauczaniem tego Soboru. Co więcej, osobiście odbieram to jako, jeśli nie nieposłuszeństwo przełożonym WE, to przynajmniej poważny nietakt. Jest to albo brak znajomości zasad kultury osobistej i zachowania wobec Jego Świątobliwości i Współbraci, albo wyraz złej woli, umotywowanej bliżej nieokreślonymi celami, które jednak nie służą Państwu, które stanowi Ojczyznę i Dom Waszej Ekscelencji.

Zarzuty, gdyż tak należy nazwać działania WE, wbrew zapewnieniom o dobrych chęciach, są jednak oderwane od rzeczywistości i zakrawają o schizofreniczny obraz. Gdyż jak nazwać działania WE, które polegają na jawnym zakpieniu z faktu, iż Rotria odwzorowuje renesansowe Państwo Kościelne oraz hierarchię i elementy historyczne Kościoła katolickiego z tego samego okresu i absolutnie nie prowadzi (jest to wręcz zakazane!) działalności ewangelizacyjnej, podczas gdy Wasza Ekscelencja wzywa do swoistej krucjaty?

Wasza Świątobliwość,

proszę jeszcze raz przyjąć moje serdeczne gratulacje z okazji wyboru na Stolicę Pawłową. Jeszcze raz powtórzę moje życzenia, by pontyfikat Waszej Świątobliwości był owocny i spokojny zarazem.

Proszę przyjąć także ten skromny prezent, obraz autorstwa Antonio Joliego, do tej pory znajdujący się w Austrii.




Z wyrazami najwyższego szacunku,
(-) Károly főur Kanzler